Wij vonden het heel gezellig! Ons afscheidsfeestje in de tuin met heaters tegen de kou en ijs om het bier te koelen. Dank voor alle gelukwensen voor een reis om niet te vergeten!

Een weekje later staan we op zondagochtend met onze zorgvuldig ingepakte backpacks op Brussel airport. De hele familie is erbij om ons uit te zwaaien. Samen drinken we nog een laatste kop koffie en dan is het echt tijd voor een laatste groet en kus voordat we door de douanepoortjes gaan.

14 uur later komen we aan in Mexico City, meteen een aangenaam temperatuurtje. Met de taxi naar ons hostel om daar een goede nacht te slapen. Midden in het historisch centrum: met op elke straathoek en bijna elke meter daartussen een agent, straatvegers en kerken. Een schoon en veilig straatbeeld dat alleen in hartje centrum zo is, blijkt temeer als we de volgende dag op zoek gaan naar het busstation iets buiten het centrum. Een poging om de metro te nemen mislukt, propvol… zo vol dat de mensen met hun wang tegen het raam geplakt zitten. En dan sta je daar als Mexicaan ook nog eens met je fleecetrui en jas aan terwijl het buiten 30°C is. Prima herfstweer voor ons 🙂

Nieuwe dingen uitproberen, ofwel doen wat de Mexicanen ook doen. Zoals aansluiten in een lange rij voor een taco restaurant. Hmm, net even iets anders dan we gewend zijn. Geen harde tacoschelp met gehakt en groenten, maar een soort natte pannenkoek met een drap van vlees. Geen mes en vork, maar gewoon eten met je handen.

Op dinsdag plannen we onze eerste dagtrip naar de heilige stad Teotihuacan. Vroeger een immense stad met honderden piramides en paleizen en ruim 1500 jaar later staan de enorme zon- en maanpiramide nog steeds overeind. Niet verrassend als je ervoor en erop staat. Met de bergen op de achtergrond, een indrukwekkend uitzicht als beloning.

Onze volgende bestemming? Vamos a Oaxaca!