Het is heerlijk rondslenteren in Cusco, tussen de bergen, in de smalle straatjes en op het centrale plein. Vooral de wijk San Blas met haar smalle, kleurrijke straatjes is een fijne plek voor een kopje coca thee of verse koffie. Naast de gezellige restaurantjes, winkeltjes en koffiezaakjes, zijn er volop reisbureautjes die een tocht aanbieden naar Machu Picchu. Een bezoek aan deze mysterieuze ruïnes mag natuurlijk niet ontbreken op onze reis! Gelukkig hadden we tijdens onze vorige tour al goede verhalen gehoord over een reisbureau van een populair backpackershostel, dus boeken we daar een 4-daagse tocht richting één van de zeven wereldwonderen.

Een deel van onze tocht is onderdeel van de originele Inca Trail, maar we beginnen de eerste ochtend met een spectaculaire afdaling op een mountainbike. Nadat we helemaal zijn ingepakt in een soort Transformer-harnas, gaan we in een treintje de berg af en dalen we bijna 3km met onderweg een prachtig uitzicht. De temperatuur is gelijk een stuk aangenamer beneden aan de berg, en zo ruilen we onze lange broek en vest in voor een bikini en zwembroek om in de wilde rivier nabij Santa María te gaan raften. De gids laat ons hard werken, maar hij maakt er ook een mooie show van: vooruit roeien, in de boot duiken, achteruit roeien, zwemmen en peddels omhoog voor een groepsyell. De gezellige sfeer van het tochtje raften zet zich voort tijdens het avonddiner en zo leren we elkaar beter kennen.

De tweede dag hiken we zo’n 16km door de bergen met uitzicht over een diepe vallei. Tijdens de tocht geeft onze gids Gido uitleg over de planten en gewassen die we tegenkomen. We plukken enkele verse cocablaadjes om die na een flinke klim te offeren aan de Inca goden: de zon en moeder aarde. Onze bepakking voor vier dagen weegt redelijk zwaar en met de zon op onze kop en een hoge luchtvochtigheid, zijn we uiteindelijk blij als we bij aankomst een douche kunnen pakken. En dat niet alleen, want we zijn op een heerlijke plek geëindigd: de hot springs van Santa Theresa. Met een duik in het warme vulkanische water en een koud biertje vieren we onze tweede dag. Het feest zet zich in de avond voort met een wat uit de hand gelopen ‘happy hour’, waardoor de start van de derde dag iets zwaarder is. Maar we hebben niet al te lang tijd om slaperig te zijn, want we worden direct in onze harnassen gehesen om te gaan ziplinen tussen de bergtoppen. Weer een geweldige adrenaline rush! De rest van de middag lopen we verder langs de spoorrails door de groene vallei naar Aguas Calientes en vangen we onderweg al een glimp op van wat ons de volgende dag te wachten staat…

De wekker staat op dag vier al om 4:30u om in de rij te staan voor de bus richting het Inca bouwwerk. Een deel van onze groep neemt de trappen, maar als we ze 1,5 uur later verregend en afgepeigerd boven ontmoeten, zijn we blij dat we in de ochtend voor de bus hebben gekozen. Onze gids vertelt ons over de speculaties rondom de bijzondere bouwwerken en functie van Machu Picchu. De bouwwerken zijn inderdaad indrukwekkend, maar vooral de geïsoleerde ligging – op een kleine heuvel tussen de Andestoppen op zo’n 2400 meter hoogte – maakt het zo bijzonder. Voor een nog beter uitzicht over de kliffen, beklimmen we Machu Picchu Mountain. We komen enigszins verregend aan de top, maar gelukkig klaart het daarna wat op en krijgen we zicht op de indrukwekkende vallei. In de middag schijnt de zon en nemen we de tijd om tussen de bouwwerken en verschillende gedeelten te lopen. Tussendoor kruisen nog een aantal lama’s ons pad, en net als we besluiten te gaan omdat het weer begint te regenen, komen er een paar zonnestralen en daarmee een schitterende regenboog tevoorschijn. Een prachtige afsluiter van onze Inca Jungle Trek.

Diezelfde nacht nog reizen we met onze groep per trein terug naar Cusco. De volgende dag slapen we lang uit en nemen we ’s avonds met een potje ‘beer pong’ afscheid van onze nieuwe vrienden. Onze reis gaat namelijk weer verder met Puno als laatste stop in het zuiden Peru. Hier bezoeken we de floating islands, gemaakt van een dikke laag riet, gelegen midden in Lake Titicaca. Enigszins toeristisch opgezet, maar toch bijzonder om te zien hoe ze dit ooit gemaakt hebben en in stand houden. Daarmee sluiten we Peru af en steken we de grens over naar Bolivia.