Wanneer we in Mendoza arriveren wordt ons al snel duidelijk waar het hier om draait. Je kunt er ook eigenlijk niet omheen, want in de grootste wijnstreek van Argentinië zijn er dagelijks excursies naar de omliggende wijngaarden en worden er regelmatig proeverijen en festivals georganiseerd. Ook tijdens de lunch en diner is de keuze qua drinken snel gemaakt als je in een restaurant omgerekend nog geen 3 euro betaalt voor een fles van deze godendrank. Dus bezoeken we op een mooie zonnige middag (want voor wijn is veel zon nodig) twee verschillende familiebedrijven in Maipu en krijgen we uitleg over het productieproces. Waar de familie Lopez het groots aanpakt op een meer geïndustrialiseerde manier, doet de familie Don Arturo het juist kleinschaliger. Door rijping op eikenhouten vaten worden de wijnen exclusiever en krijgen ze een complexere smaak. Zo zouden er allerlei tinten van chocolade tot exotisch fruit te proeven moeten zijn, maar wij proeven vooral dat het allemaal erg lekker smaakt.

De volgende dag worden we door een busje opgepikt en ditmaal bij een ranch afgezet net buiten de stad. Het heuvelachtige terrein leent zich uitstekend voor een ritje per paard met aan de ene kant uitzicht over Mendoza en aan de andere kant de hoge Andesbergen. Zodra we tegen zonsondergang weer bij de ranch aankomen staan er volle kannen met drinken (wijn) op ons te wachten en wordt er een enorme barbecue aangestookt. Het duurt nog een tijdje voordat het eten klaar is, maar dat deert niet want we zijn met een erg gezellige groep en er is wijn. Ook zijn de eigenaren, een jong stel waarvan de vrouw een Belgische is, zeer gastvrij en als we eenmaal aan tafel kunnen staat er een waar feestmaal op ons te wachten met heerlijke Argentijnse steak van de grill.

Omdat het einde van onze rondreis door Zuid-Amerika in zicht komt en onze volgende vlucht vanuit Santiago de Chile gepland staat, steken we nog één keer het mooie Andesgebergte over. Ook deze grensovergang is frustrerend en het duurt uren voordat we eindelijk verder mogen, maar de beloning daarna is wederom groots. En dan niet alleen het prachtige landschap waar we doorheen rijden, maar vooral ook het artistieke Valparaíso waar we die avond neerstrijken. Valparaíso is gelegen aan de Chileense kust en is vanwege de smalle kuststrook ook grotendeels op de aangrenzende, steile heuvels gebouwd. Om de beklimmingen wat te vergemakkelijken hebben ze overal in de stad liften geplaatst. Sommige liften zijn al meer dan 130 jaar oud en dat zie je er dan ook goed aan af, met gammele bakjes, een kromme rails en een antiek aandrijfsysteem. Maar de prijs is dan meestal ook nog steeds historisch laag; zo betaal je voor een enkele reis omhoog of omlaag niet meer dan een dubbeltje. Behalve de liften is de hele binnenstad een grote bezienswaardigheid vanwege de kunstzinnige en grappige muurschilderingen die overal te vinden zijn. Het lijkt daarom net of we de hele dag in een groot museum zijn als we door de pittoreske staatjes slenteren.

Vervolgens reizen we door naar de Chileense hoofdstad Santiago waar we Martin ontmoeten, een oude bekende van Bram die ons ’s middags door de stad rondleidt. Een klim op de grote heuvel Cerro San Cristobal geeft een geweldig uitzicht over de stad en de omliggende vallei en bergen. We worden getrakteerd op het traditionele Chileense Mote con Huesillo, een heerlijke dorstlesser met graankorrels en perzik dat wordt bereid door het koken van gedroogde perzik met suiker en kaneel in water. Een tweede uitzicht over de metropool genieten we vanaf Cerro Santa Lucia, een stadspark op een heuvel met een mooi kasteel, fonteinen en slingerende trappen naar de top. Vanuit hier lopen we naar de levendige markt La Vega waar vers eten en chaos samen komen. We kopen wat noten voor onderweg en gaan terug richting de wijk Bellavista met vele gezellige, hippe cafés en restaurants. Onder het genot van een goed glas Chileense wijn en een heerlijke verse pastaschotel genieten we intens van ons laatste avondje op het Zuid-Amerikaanse continent en denken we terug aan alle mooie avonturen die we de afgelopen vijf maanden hebben beleefd.

Adíos Latinoamérica, muchas gracias por todo y hasta la proxima!