“Dreaming of a white Christmas”, maar in plaats van sneeuw dromen we over parelwitte stranden, palmbomen en een azuurblauwe zee. Wanneer Bram met het wilde plan komt om voor een prikkie terug te vliegen naar het tropische zuiden van Vietnam, hoeven we dan ook niet lang na te denken. En zo vertrekken we op eerste Kerstdag in alle vroegte van Cat Ba Island richting de luchthaven van Haiphong. Een paar uur later zitten we in een vliegtuig dat slechts voor een kwart vol zit en vliegen we naar onze ‘witte’ kerstbestemming voor de komende vier dagen: Phu Quoc Island. Als we twee uur later het vliegtuig uitstappen, voelt de temperatuur meteen aangenaam. Diezelfde middag liggen we al met ons handdoekje op een prachtig stukje strand achter ons hostel. Op tweede kerstdag skypen we met de hele familie om er op deze manier toch een beetje bij te zijn. Het is heel gezellig om iedereen weer even te zien en te spreken en we beloven dat we volgend jaar weer zullen aanschuiven!

De dagen daarop huren we een scooter om het eiland verder te verkennen. Terwijl de kusten in een hoog tempo worden volgebouwd met grote resorts, is een groot deel van het eiland nationaal park en nog ongerept. We rijden naar het zuiden om daar een boot te nemen naar een archipel met kleine Robinson eilanden. Om tot een goede prijs te komen, spreken we een ander stel aan of ze met ons de boot willen delen. En zodoende stappen we met z’n vieren in een motorbootje die ons richting een aantal onbewoonde eilandjes brengt. De prachtige stranden zijn omlijnd met palmbomen en lijken zo van een ansichtkaart of reclamefolder te komen. We brengen de tijd door met zonnebaden en nemen regelmatig een verfrissende duik in zee, waarvan het water zo helder is dat je 20 meter uit de kust nog steeds je eigen voeten ziet. Al met al is het een heerlijke middag, die bijna overgaat in de avond als blijkt dat de motor van onze boot niet meer wil starten voor de tocht terug. Als de allerlaatste boot ook dreigt te vertrekken, beginnen we snel aan ons eigen reddingsplan. We roepen met handen en voeten vanuit onze boot of we niet met hen mee terug kunnen. Gelukkig mogen we aan boord en even later hangt onze boot er met een touw achter. Doordat deze wordt aangedreven, start uiteindelijk na een half uur toch nog de motor en springen we snel weer terug in onze eigen boot die ons vlak voor het donker afzet op Phu Quoc.

De volgende ochtend rijden we naar het noorden om daar de stranden te bewonderen. Omdat er een harde wind staat vanuit het noorden, blijkt er niet veel meer van de ‘mooiste stranden’ over te zijn en rijden we verder richting het westen. Daar belanden we op een lang stuk ongerept strand dat over een paar jaar waarschijnlijk ingenomen zal zijn door een luxe resort, maar deze middag lekker helemaal voor ons zelf is. Aan het eind van de dag rijden we nog langs een ‘peperplantage’, waar kleine groene bolletjes aan de planten hangen die, als ze geoogst en gedroogd zijn, de bekende zwarte, witte en rode peper worden. We sluiten onze tropische detour af met een prachtige zonsondergang op Long Beach waarna we weer in het vliegtuig stappen richting Hanoi om onze route van zuid naar noord Vietnam te vervolgen.

Rond de jaarwisseling is het topdrukte in de hoofdstad. Gelukkig hebben we nog op tijd iets kunnen reserveren, al was er online al veel volgeboekt. Wat we nog wel konden vinden was een tweepersoonsbed in een slaapzaal in een gezellig backpackershostel midden in het oude centrum. Als we inchecken en alle tassen in de kluis stoppen lijkt alles hartstikke leuk en prima, tot diezelfde nacht een dronken jongen in het bed onder ons komt liggen en de boel onderkotst, inclusief onze slippers die we daarbeneden hadden neergezet. Dit is totaal niet waar we op zaten te wachten, dus doet Bram snel rondvraag in een paar hotels in dezelfde straat. Gelukkig vinden we nog een kamer die beschikbaar is tot 2 januari waar we voor niet al te veel geld in kunnen. En zo verkassen we met al onze spullen midden in de nacht om toch nog wat nachtrust te pakken.

Als we later die middag wakker worden is er al volop levendigheid in de straten van Hanoi. Drie dagen lang is er een New Year Festival en worden de straten in het oude centrum afgezet voor al het verkeer. De straten staan vol met tafels en minikrukjes waar iedereen geniet van Bia Hoi (bier van de dag). We schuiven aan tussen de locals en krijgen onze eigen barbecue voorgeschoteld. Verspreid door de stad heeft elk groot biermerk een eigen podium waar het feest op 30 december al in volle gang is. Dat belooft wat voor de volgende dag. Op 31 december gaan we te midden van het feestgedruis weer op de plastic minikrukjes zitten op de hoek van een straat om lekker mensen te kijken. Naast ons zitten Emily en Thomas, een stel uit de UK, die net als ons hun baan hebben opgezegd en al een aantal maanden aan het reizen zijn. Voor het aftelmoment lopen we samen naar het grote Heineken Podium om daar 2017 in te luiden met “Chúc mừng năm mới!” (gelukkig nieuwjaar in het Vietnamees) en feesten we nog door tot in de vroege uurtjes. Het jaar 2016 was voor ons een fantastisch jaar en we hopen dat 2017 net zo tof gaat worden! We wensen iedereen vanuit Vietnam een gezond en liefdevol jaar toe!

Once a year, go some place you’ve never been before – Dalai Lama